Afgelopen weekend was ik te gast bij de familie Sweerts de Landas Wyborgh in Ripley, een klein plaatsje in de buurt van Londen.
Daar was ik uitgenodigd; enerzijds als innovator van het Rotterdams Philharmonisch Orkest en anderzijds als musicus om samen met professor Hans Jeekel te vertellen over onze samenwerking op dit charity event. Hans, die met zijn onderzoeksgroep Music as Medicine een Level 1-bewijs heeft gevonden dat muziek voor, tijdens en na de operatie voor een significante vermindering van pijn, stress en angst zorgt.
Natuurlijk was ik niet zonder trompet naar Engeland getogen. Op zondag was er nog een concert waar ik naast een aantal engelse musici ook speelde. Mooi om te zien dat ik naast de traditionele high arts performances van zangeressen en instrumentalisten met de alom bekende ‘Si dolce e’l tormento’ recht in het hart kwam van de aanwezigen. Muziek blijkt toch elke keer weer veel sterker en efficiënter als middel dan als product. Energie, intentie en het menselijk contact zijn en blijken de connectoren, ook bij het verwachtingsvolle Engelse publiek.
Mooi om te zien hoe echt mensen dan zijn.
