Ik raak

Wat mij altijd raakt in muziek is dat het je laat afdalen naar je eigen kern. Het kietelt je ziel en zet je stil. Een momentopname waarbij je bepaald wordt bij je eigen emoties.

Ik raak
Vanuit stille aandacht
Als het niet over mij gaat
maar de ander centraal staat

Hoe raak ik de ander? Geen idee. Hoe raak ik de ander? Het is een lastige vraag om te beantwoorden. Want heb je altijd door wanneer je de ander raakt?

(filosofie Ubuntu)

Dan krijg je zomaar van een vriend de vraag of je een blog wilt schrijven over hoe je anderen ‘raakt’.

Dat ik mensen raak, vind ik vanzelfsprekend. Maar hoe raak ik mensen? Wat doe ik als ik raak? Het is nog niet zo makkelijk om dat onder woorden te brengen.

Ik raak je door “wie jij bent” zichtbaar te maken.

Of ik wilde schrijven over hoe ik mensen raak. Dat voelt onwennig. Een beetje arrogant zelfs. Het is on-Nederlands om dat over jezelf te zeggen, dat je mensen raakt. Want ik bepaal niet of ik mensen raak, zij bepalen zelf of ze geraakt worden. Feel the fear.

Weet je wat het bijzondere is van deze 2 woorden? Dat ze zowel een actie als een reactie als betekenis herbergen. Zowel een intentie als een feit. Dat is eigenlijk wat me het meeste intrigeert in die 2 woorden. De circulariteit. Ik raak.